Het is moeilijk voor te stellen dat dit kleine, elegante, auto- en gastvrije centrum, de Oude Stad, vijfhonderd jaar geleden de tweede zeemacht was in het Mediterrane gebied, na ‘erfvijand’ Venetië. Ondanks de nu vaak ‘gespeelde weerzin’ tegen de Venetianen, proef je de Italiaanse invloeden. Niet zo gek, als je je realiseert dat Dubrovnik tegenover Italië ligt. En dat Venetië, met uitzondering van Dubrovnik, eeuwenlang de baas was in de steden aan de Adriatische kust.

Als je het paradijs op aarde wilt zien, stop dan met zoeken en kom naar DubrovnikDe Engelse schrijver George Bernhard Shaw die in 1929 enkele weken in Dubrovnik verbleef.

Relaxte sfeer

Kom naar Dubrovnik, geniet van de relaxte sfeer, beklim de imposante muren van de Oude Stad, verken de steile steegje en straatjes aan weerskanten van de voorname, luxe winkelstraat Stradun (of Placa). Loop eens één van de musea binnen of één van de vele kerken en kloosters. Pak een terras aan de oude haven of op één van de intieme pleinen van de stad. Geniet van een onverwacht stadsstrand aan de kraakheldere zee. Maar vermijd als het even kan het einde van de ochtend en het begin van de middag. ’s Zomers puilt de stad dan uit van de toeristen, die met busladingen vol van hun cruiseschepen naar de Oude Stad gebracht worden. Weg relaxte sfeer.

No-nonsense charme

De no-nonsense charme van de stad heeft ongetwijfeld te maken met haar verleden van handelsstad. Het zijn de kooplieden, de zouthandelaren en de scheepsbouwers die Dubrovnik rijk en groot gemaakt hebben. De stad kende in de 15de - en 16de-eeuw gouden tijden. Helaas heeft een aardbeving in 1667 bijna alles verwoest wat in die tijd gebouwd is. Wat je tegenwoordig ziet is bijna allemaal barok van na-de-aardbeving. Gelukkig zijn er nog een paar stadpaleizen en kloosters te zien die een beeld geven van de rijke gotische-renaissancistische mix van bouwstijlen uit de gouden tijd. Eén van de mooiste voorbeelden van deze stijl is het Sponzapaleis aan het Luža Plein.